ΓΝΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΗΘΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΣΚΟΠΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ

Μη λες ότι δεν ήξερες!

· Η γνώση χρησιμεύει και στον απατεώνα και αυτή εύκολα γίνεται παραπλανητική.

· Οι άνθρωποι εκπαιδεύονται για να γίνουν απατεώνες, για να εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες του κόσμου και για να κερδίσουν χρήματα.

· Η αναμφίβολη γνώση χωρίς να την καταλαβαίνουμε ή χωρίς επιβεβαίωση στη δική μας εμπειρία γίνεται πίστη.

· Η γνώση μπορεί να είναι από άχρηστη μέχρι παραπλανητική, να ενισχύει τις ψευδαισθήσεις και να εμποδίζει μια έρευνα.

· Η γνώση είναι πάντοτε ελλιπής και αναγκαστικά η σκέψη περνάει από το ένα πράγμα στο άλλο, χωρίς τερματισμό.

· Η εφαρμογή της γνώσης για να είναι επιτυχής χρειάζεται ακόμα περισσότερη γνώση, ενώ η τύχη είναι ανατρεπτική.

· Εύκολα και συχνά φανερώνεται ότι κακώς ήμασταν βέβαιοι για το αποτέλεσμα. Στο τέλος έτσι ζημιώνουμε κάποιους άλλους αλλά και εμείς οι ίδιοι ζημιωνόμαστε. Διότι είχαμε υπερεκτιμήσει τη γνώση, όπως και τις ικανότητές μας.

· Οι περισσότερες γνώσεις μας αντικατοπτρίζουν πράγματα μοναδικά, σπάνια, ανεπανάληπτα, πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να πλησιάσουμε και άπειρες λεπτομέρειες, που δεν θα βρούμε στη δική μας ζωή.

· Οι εκτιμήσεις και οι υπολογισμοί με μέσο όρο, πολλές φορές είναι απαραίτητα και πιο γρήγορα από τις εξακριβωμένες γνώσεις, από τις μετρήσεις και από τις προσπάθειες για γνώση με τη μέγιστη ακρίβεια.

Πλάτων

Η γνώση και η επικοινωνία δεν εξασφαλίζουν καλύτερη προοπτική για τη ζωή μας ή δεν είναι τίποτε περισσότερο από εξωτερικεύσεις της ανθρώπινης ψυχολογίας και προσπάθειες προσαρμογής στον κόσμο, έτσι όπως γίνεται με την εξάπλωση της ζωής σαν βιολογικό φαινόμενο μέσα στα διάφορα περιβάλλοντα.

Σημαντικό το παγκόσμιο σύνθημα: Η ηθική χωρίς γνώση και σκέψη είναι αβάσιμη και ανεπαρκής, ενώ η γνώση χωρίς εσω-διανοητικό προσανατολισμό είναι άσκοπη και παραπλανητική.*¹ Άσκοπη η γνώση διότι δεν επιτυγχάνουμε καλύτερη τύχη και ζωή, ούτε όλα όσα στοχεύουμε και έτσι όπως ονειρευόμαστε. Παραπλανητική η γνώση, διότι εξίσου γίνεται το αντίθετο, να νομίζουμε ότι γνωρίζουμε, να μη βλέπουμε τα κενά στη γνώση και να εφαρμόζουμε την (ανεπαρκή) γνώση και τη σκέψη για να καταστρέψουμε και για να ξεχάσουμε όσα γνωρίζαμε. "Όσο μπορεί η άγνοια, η πλάνη και η γνώση να παραμορφώσουν την ηθική, άλλο τόσο η έλλειψη εσωδιανοητικής αναζήτησης και ηθικής μπορεί να παραμορφώσει και ν' αποπροσανατολίσει τη γνώση και τη διάνοια". Ποιο είναι λοιπόν, το νόημα της γνώσης και της λογικής, όταν αυτή είναι ένα μέσο για παραπλανητικές δραστηριότητες, για την ευχάριστη αυταπάτη και για να επιβεβαιωθούμε από τους άλλους και όταν η σκέψη γίνεται περισσότερο με ψέματα και φαντασιώσεις; Πώς μπορούμε τότε να είμαστε δίκαιοι, καλοί και ευτυχισμένοι;*²

Το πνεύμα (ή διάνοια) δεν είναι απομονωμένο στη φύση. Γι' αυτό μιλάμε εξ ορισμού για Ηθική ενοποιημένη με τη Λογική. Μιλάμε για σκέψη και γνώση, αλλά αναζητάμε και έναν προορισμό αυτών, ο οποίος δεν μπορεί να είναι μόνο εξωτερικά στον κόσμο. Η γνώση χωρίς εσω-διανοητικό προσανατολισμό είναι άσκοπη και παραπλανητική. Όταν λέμε «ο άνθρωπος είναι ζώο λογικό», αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνει λάθη, ότι δεν αγνοεί, ότι σκέφτεται αναπόφευκτα με λογική συνέπεια και ότι ο άνθρωπος δεν πράττει επηρεασμένος από την πλάνη και την άγνοια. Η γνώση είναι πάντοτε ελλιπής, ενώ η φαντασία συγχέεται με τα πράγματα. Δεν εξασφαλίζει την αλάνθαστη εκτίμηση και μπορούμε να λέμε περισσότερα απ' όσα πραγματικά γνωρίζουμε, ακόμα και να ξεχνούμε! γνώση & εκμετάλλευση Αποκαλύπτεται ο ρόλος της γνώσης και της λογικής για την παραπλάνηση, την εξαπάτηση, για την άσκοπη δράση και για την εκμετάλλευση των πνευματικών αδυναμιών. Οι καλύτεροι απατεώνες δεν φοβούνται τη γνώση, αντιθέτως ενθαρρύνονται από αυτήν. Η εξαπάτηση, η μισή αλήθεια και η ελλιπής πληροφόρηση είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, που ξεφεύγει από τα όρια της ηθικής και γίνεται καρκίνος με μεταστάσεις σε όλα τα όργανα της κοινωνίας. Ο σκοπός της γνώσης δεν είναι οπωσδήποτε η απαλλαγή από τα ψέματα και τις φαντασιώσεις, αλλά πολλές φορές χρησιμεύει για το αντίθετο.

Αλλά και αντιθέτως, η ηθική χωρίς γνώση και σκέψη είναι αβάσιμη και ανεπαρκής. Πράξεις ηθικές είναι δυνατές και χωρίς σκέψη (όπως λ.χ. μια γρήγορη αντίδραση για να προστατέψουμε κάποιον). Ηθική συμπεριφορά μπορούμε να εκτιμήσουμε ως και τις προσπάθειες για να ζήσουμε ή τη φροντίδα της οικογένειας. Αν όμως δεν αναγνωρίζουμε τα πράγματα, αν εκτιμούμε ότι αυτά έχουν κάποια σχέση ενώ δεν έχουν καθόλου ή έχουν αντίθετη σχέση, αν εκτιμούμε ότι έχουν μερικές δυνατότητες ή τις στερούνται και εκτιμούμε σφαλερά, τότε με τις λανθασμένες απόψεις και εκτιμήσεις θα δράσουμε και άδικα.

Η γνώση εξίσου είναι... και αδυναμία

//////////////////////////

1 *1 Αυτή η σύντομη διατύπωση συνοψίζει ένα όγκο σελίδων με σκέψεις για το νόημα της ζωής. Υπήρξε από την πρώτη στιγμή ένας πνευματικός φάρος για την ανάπτυξη των φιλοσοφικών απόψεών μου και σχεδόν έτσι δημοσιεύτηκε μέσα από τις σελίδες του 1ου βιβλίου μου (σελ.45, 355, 438). Το σύνολο των απόψεων και της διατυπωμένης φιλοσοφικής θεωρίας που δημοσιεύτηκε τότε με τον τίτλο "Η Θεολογία της Επιστήμης" επί πολλά χρόνια ως χειρόγραφο είχε τον τίτλο "Η αξία της γνώσης και η γνώση της αξίας". Αργότερα βρήκα τη ρήση του Άλ. Αϊνστάιν που πλησιάζει, αλλά η σημασία της είναι πιο περιορισμένη (για το μέλλον, για την κοινωνία και αρχικά για δύο ομάδες ανθρώπων). Δεν ειπώθηκε για την καθημερινή ζωή του κάθε ανθρώπου, σαν πνευματικό θεμέλιο γενικά για τη ζωή μέσα στον κόσμο και σαν αρχή για την ερμηνεία της ανθρώπινης συμπεριφοράς: "Η επιστήμη χωρίς θρησκεία είναι κουτσή, η θρησκεία χωρίς επιστήμη είναι τυφλή".

2 *2 Τόσο απλά και γρήγορα είχε τεθεί η σχέση των ηθικών ζητημάτων με το ζήτημα της σκέψης, στο ξεκίνημα της φιλοσοφικής αναζήτησης από ένα νέο άνθρωπο, παρά τα τεράστια κενά στις γνώσεις του και τις εκφραστικές αδυναμίες του. Η σύζευξη της ηθικής με τη σκέψη, οι συνέπειες της άγνοιας και της πλάνης έξω από τη σκέψη (με τη συμπεριφορά) και η παραπλάνηση μέσα από τη γνώση αποτελούν θεμελιακές παρατηρήσεις. Διατυπώθηκαν και οι πρώτες σκέψεις έγιναν για πρώτη φορά σε νεαρή ηλικία στη δεκαετία του '80, και περιέχονται στο βιβλίο που εκδόθηκε αργότερα τον Ιαν. του 2000 (ISBN 960-385-019-5).


	Ένα ελάχιστο δείγμα από τις άπειρες και συνηθισμένες σκέψεις των ανθρώπων: Όταν εκτιμούμε ότι ένα ή περισσότερα πρόσωπα είναι κλέφτες ενώ δεν είναι ή αντιθέτως ότι δεν είναι κλέφτες, ενώ αυτοί είναι. Όταν υποψιαζόμαστε κάποιον σαν συνεργό σε μια εξαπάτηση ή ότι αυτός επιθυμεί να συμβεί κάτι κακό στη ζωή μας. Όταν κάποιος ενδιαφέρεται για εμάς και το έχει αποδείξει σε δύσκολες στιγμές, αλλά εμείς δεν το αναγνωρίζουμε. Όταν σκεφτόμαστε ότι μας έφεραν ένα μικρό δώρο, το οποίο έχουν "μολύνει" με μαύρη μαγεία για να μας βλάψουν. Όταν εκτιμούμε ότι τα πρόσωπα μιας ομάδας έχουν την ίδια δράση και συμμετοχή. Όταν αυτές οι σκέψεις γίνονται με λανθασμένες εκτιμήσεις, τότε ζούμε με ψέματα και φαντασιώσεις και έτσι ανάλογα κινητοποιούμαστε.